Ég sá feitan, brosmildan strák fleygja sleikjópinnum hátt til himins.
Allt um kring ærsluðust lítil börn í hringi og reyndu að grípa sleikibrjóstsykurinn.
Vasar feita stráksins virtust botnlausir. Hann var miðpunktur alheimsins.
Hann var sleikjópinnastrákurinn.
