Þegar ég vaknaði í morgun sá ég mér til hryllings að gríðarstór, dökkrauð (eiginlega fjólublá) bóla hafði vaknað til lífsins á lærinu á mér.
Svona er lífið nú ógeðslegt.
Áðan settist ég svo í hægindastól til að lesa viðtal, fann þá nístandi sársauka í lærinu. Húslykillinn hafði stungist í gegnum buxnavasann og beint í bóluna fjólubláu, sem nú gubbaði dimmrauðu blóði á lærið.
Já, krakkar mínir. Ekki gera slysin...
