„Kennari, hvað er trefill?“
Kennarinn, sem gerði á þessum tímapunkti náms- og þroskaferils míns þá kröfu að ég vissi hvað trefill væri, sagði: „Fyrirgefðu?“
„Hvað er trefill?“
Það jók enn á undrun kennara míns, Ingibjargar, að ég bar orðið mjög undarlega fram, treee-fihl, frekar en að notast við hina venjubundnu framsögn, tre-vidl.
„Trefill er hálsklútur, úr ull, silki, e.þ.h.,“ sagði Ingibjörg kennari.
Hér rann upp fyrir mér ljós. „Ah. Trefill!“ sagði ég.*
Síðan þá hef ég átt marga trefla.
 |
Á menntaskólaárunum fór ég til dæmis í gegnum „ég er listræn, ung spíra í gamaldags sjóarafrakka og með trefil, alltaf sjúgandi upp í nefið“-tímabilið (eins og svo margir gera), þar sem ekki var óalgengt að sjá mig bogra fram á eitthvert klístrað tréborð í djúpum þönkum, mjög fölur og gáfumannslegur. Þá átti ég vænt treflasafn.
Þeim treflum hef ég síðan flestum týnt. Ég hef týnt treflum í skólum, á pöbbum, í starfsviðtölum, á skipi. Einu sinni reyndi gömul kærasta að kyrkja mig með trefli.
 |
| Notaður, gamall trefill ljáir ungum mönnum gáfulegt yfirbragð. |
Fyrir nokkrum mánuðum ákvað ég svo að kominn væri tími til að fara með trefilsáhuga minn upp á næsta stig. Ég hafði þá nýverið lesið yfir mjög langa og krefjandi háskólaritgerð um íbúðamarkaðinn í Færeyjum og fengið ríflega greitt fyrir verkið af höfundi ritsmíðarinnar, metnaðarfullum, lesblindum áhættufjárfesti, og því splæsti ég nú í rándýran silkitrefil í nýaldar-snobb-búðinni Merci, á Beaumarchais-búlívarði.
Næstu dagar liðu í dásamlega algleymi ástar minnar og trefilsins, sem var gulur.
Tveimur dögum síðar settist ég inn á kaffihús, tók þar af mér trefilinn og hugsaði: „Ef ég legg trefilinn á þennan stól, þá mun ég gleyma honum.“
Daginn eftir keypti ég mér nýjan trefil í Merci og lifði svo á baunum næstu þrjár vikurnar, eða þangað til ég týndi Merci-trefli II.
Nú er ég staddur í Lundúnum og á um sárt að binda. Ég er strax kominn með kvef og byrjaður að barma mér, enda trefilslaus.
 |
| Bágt er sér að barma á haustin. |
Í kvöld held ég aftur til Parísar, með lest.
Ég mun leggja í ferðalagið berhálsa, kaldur, blautur og sjúgandi upp í nefið.
Um háls minn mun ég bera ýmsa drauga af treflum fortíðar.
 |
Ég vona að það verði ekki dragsúgur í lestarvagninum.
* Þess má til gamans geta að trefill getur einnig merkt „skilningssljór maður, heimskingi“.
